Jesteś tutaj: Start
HUCPA KU CZCI BANDERY
Nacjonaliści ukraińscy marszami fetowali 110. rocznicę urodzin przywódcy ruchu Stepana Bandery.
W dwóch marszach w Kijowie zorganizowanych przez nacjonalistyczne partie Swobodę i Korpus Narodowy wzięło udział kilka tysięcy osób. Uczestnicy, krocząc z pochodniami, nieśli portrety Bandery, nacjonalistyczne czerwono-czarne flagi oraz skandowali nacjonalistyczne hasła.
WESOŁA LWOWSKA FALA
W posłowiu do reprintowego wydania radiowych dialogów Szczepka i Tońka1 Jerzy Janicki zapewniał: „Żadna Isaura, żadni Matysiakowie i żaden Dom nie wymiatał tak ulic w niedzielne wieczory, jak udawało się to Wesołej Lwowskiej Fali. Co tydzień o dziewiątej wieczorem w niedziele wszystkie ówczesne superheterodyny, wszystkie „Philipsy" i „Telefunkeny", i wszystkie grające jeszcze tu i ówdzie za pomocą akumulatorów i anodówek „Daimon" aparaty radiowe, nastawione były na falę średnią o długości 385,1 metra, którą arendowało w eterze Polskie Radio Lwów".
LWÓW WSCHODNI BASTION RZECZYPOSPOLITEJ W HOŁDZIE BOHATEROM NARODOWYM
Mortui sunt ut liberi vivamus
Miasto leżące na granicy dwóch misternie splecionych ze sobą kultur: łacińskiej - Zachodu i bizantyjskiej - Wschodu, bywało miejscem konfliktów rozwiązywanych "ogniem i mieczem". Taką właśnie sytuację przeżył Lwów w pamiętnym 1918 roku.
I Wojna Światowa zbliżała się do swego końca - klęska pruskiego cesarza Wilhelma II
i austriackiego cesarza Franciszka Józefa I, podobnie jak uprzednio cara
Wszech Rosji - była tylko kwestią kilku tygodni.
Dlatego zawczasu polskie społeczeństwo poczęło myśleć o przejęciu rządu w Małopolsce Wschodniej (w Galicji), zamierzając przy tym - uwzględniając sprawy narodowościowe - przyznać Rusinom, czyli Ukraińcom, większe prawa niż posiadali je za rządów austriackich.
Czytaj więcej: LWÓW WSCHODNI BASTION RZECZYPOSPOLITEJ W HOŁDZIE BOHATEROM NARODOWYM
POLSKIE TERMOPILE
W sierpniu bieżącego roku obchodziliśmy uroczyście 80. rocznicę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej w 1920 roku, znanej również Cudem nad Wisłą. Mówiąc i pisząc szeroko o wielkiej bitwie pod Radzyminem, zapomniano o równoległej batalii, stoczonej z armią Budionnego w okolicach Lwowa. Nie ujmując niczego bohaterom Cudu nad Wisłą, nie wolno jednak pominąć jego uwarunkowań. Jednym z najważniejszych czynników, które złożyły się na tamto zwycięstwo, były walki o Lwów (zwane „drugą obroną Lwowa”, po pamiętnej pierwszej w 1918 r.. Skutkiem tych walk było związanie w rejonie Lwowa armii Budionnego, uniemożliwiając mu podążenie pod Warszawę dla wsparcia Tuchaczewskiego. Najbardziej dramatycznym epizodem walk o Lwów była bitwa pod Zadwórzem, która zyskała w naszej historii miano „Polskich Termopili”, czyżby dziś zapomnianych?
MARIAN HEMAR NAJBARDZIEJ LWOWSKI POETA
MARIAN HEMAR (właściwie Jan Marian Hescheles) urodził się we Lwowie 06.04.1901, zmarł w Londynie 02.02.1972. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia medyczne i filozoficzne na Uniwersytecie Jana Kazimierza, ale przerwał je, ponieważ bardziej pociągała go literatura i życie artystyczne. Od 1920 r. rozpoczął współpracę z lwowskimi kabaretami, należał do poetyckiej tzw. Grupy Pięciu, która opublikowała w 1924 r. tom „Łątki lwowskie". Zanim przeniósł się w 1925 r. do Warszawy, wydał we Lwowie książki: „Dzik i świnia" (1922) oraz „Ballada o białym byku" (1923). Do Lwowa wracał w całej swojej twórczości, w wierszach i piosenkach, przywołując nostalgiczny obraz utraconego raju dzieciństwa i młodości.
Był jednym z najgłośniejszych satyryków i autorów piosenek w okresie międzywojennym, popularnym również na emigracji, n którą udał się w 1939 r. przez Rumunię, Palestynę i Egipt do Londynu (od 1943 r.). Autor pieśni Brygady Karpackiej pod Tobrukiem. W Anglii prowadził kabaret „Orzeł Biały" i „Teatr Hemara". Wygłaszał przed mikrofonami Radia Wolna Europa adresowane do kraju wiersze satyryczno-polityczne.
Hemar zyskał sławę jako autor tekstów dla kabaretów „Qui pro Quo", „Banda", „Cyganeria Warszawska", „Cyrulik Warszawski”. Był — wraz ze Słonimskim i Tuwimem -współautorem „Szopek politycznych". Do dziś zachowały popularność jego piosenki takie jak: „Kiedy znów zakwitną białe bzy", „Bzy w Pensylwanii", „Czy pani Marta jest grzechu warta". Autor wielu książek, wydanych na emigracji, a także bardzo dobry tłumacz m. in. Szekspira i Homera.